သင့္ရဲ ့ အျမင္အာရံု အတြက္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အေပၚ ေက်းဇူးတင္ (ရွကြရ္) ဖူးပါသလား။
===============================================
တစ္ခါတုန္းက မ်က္မျမင္တစ္ဦးဟာ လမ္းေထာင့္တစ္ေနရာမွာ ထုိင္ေနခဲ့တယ္။ သူ ့ရဲ ့ ေနာက္ေက်ာဖက္မွာ “ ကြ်န္ေတာ္သည္ မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်းဇူးျပဳ၍ ကူညီၾကပါ။” ဆိုတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ေလး တစ္ခု ေထာင္ထားျပီး သူ ့ရဲ ့ ေရွ ့မွာ ေတာ့ အလွဴခံဖို ့အတြက္ ဦးထုပ္ေလး တစ္ခု ခ်ထားတယ္။ ကူညီခ်င္တဲ့ သူေတြက ဦးထုပ္ေလးထဲကို အေၾကြေစ့ေတြ ထည့္ေပးလို ့ရေအာင္ေပါ့။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ အနီးအနားက ျဖတ္သြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္က သူ ့အိတ္ထဲက ေငြ အေၾကြ အခ်ဳိ ့ကို ထုတ္ယူျပီး မ်က္မျမင္ရဲ ့ အလွဴခံ ဦးထုပ္ေလးထဲ ထည့္ေပးလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒီလူက မ်က္မျမင္ ရဲ ့ ေနာက္ေက်ာမွာရွိတဲ့ ကြ်န္ေတာ္သည္ မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ကို ဖက္ၾကည့္ျပီး စာသားအခ်ဳိ ့ကို ျပင္ေရးခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒီလူက မ်က္မျမင္အနားကေန ထြက္ခြါသြားခဲ့တယ္။
အဲဒီလူ ထြက္သြားျပီး ခန အတြင္းမွာပဲ ေစာေစာက မ်က္ျမင္ရဲ ့ ေရွ ့မွာ ရွိေနတဲ့ အလွဴခံဦးထုပ္ထဲမွာ ပိုက္ဆံ အေၾကြေတြနဲ ့ခ်က္ခ်င္း ျပည့္သြားတယ္။ ေန ့လယ္ခင္းအခ်ိန္မွာ မ်က္မျမင္ရဲ ့ ဆုိင္းဘုတ္ကို စာ ေျပာင္းေရးခဲ့တဲ့ လူက အေျခအေန သိရေအာင္ မ်က္မျမင္ရွိတဲ့ေနရာကို ျပန္လာၾကည့္တယ္။ အဲဒီမွာ မ်က္မျမင္က အသံ နဲ ့ အနံ ့ကို မွတ္မိလိုက္ျပီး လာၾကည့္တဲ့ လူကို ေမးတယ္။ “ခင္ဗ်ား မနက္က ကြ်န္ေတာ့္ေနာက္ေက်ာက ဆုိင္းဘုတ္ကို စာေျပာင္းေရးသြားတဲ့လူမဟုတ္လား” လို ့ ေမးတယ္။
ျပန္လာၾကည့္တဲ့လူက “ အင္း .. ဟုတ္တယ္။ မင္းရဲ ့ ေနာက္ေက်ာဖက္က ဆုိင္းဘုတ္ကို စာ ေျပာင္းေရးခဲ့တဲ့လူပဲ။” မ်က္မျမင္က “ဘာေတြမ်ား ေျပာင္းေရးခဲ့တာလဲဗ်ာ”။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဆုိင္းဘုတ္ျပင္ေရးသြားတဲ့လူက “ ကြ်န္ေတာ္က အမွန္တရားတစ္ခု ေရးခဲ့တာပါ။ မူလ ခင္းဗ်ားဆုိင္းဘုတ္မွာ ေရးထားတဲ့ အဓိပၸါယ္ပဲေပါ့။ ဘာေရးခဲ့တာလဲဆိုေတာ့ - ဒီေန ့ဟာ အရမ္း သာယာတဲ့ ေန ့တစ္ေန ့ပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ မျမင္ရပါဘူး” လို ့ေရးခဲ့တာပါတဲ့။
တစ္ကယ္ေတာ့ ပထမ မ်က္မျမင္ ရဲ ့ ဆုိင္းဘုတ္က စာ နဲ ့ လမ္းျဖတ္သြားသူ ျပင္ေရးခဲ့တဲ့ စာ ၂ ခုစလံုးဟာ အခု အလွွဴခံေနတဲ့ လူဟာ မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာထားတာပါပဲ။ သို ့ေပမယ့္ လမ္းျဖတ္သြားသူ ျပင္ေရးခဲ့တဲ့ စာထဲမွာက်ေတာ့ “ခင္ဗ်ားတို ့ အရမ္းကံေကာင္းၾကတယ္ဗ်ာ။ အျပာေရာင္ ေကာင္းကင္ၾကီးရယ္၊ မိုးသားတိမ္တုိက္ျဖဴျဖဴေတြ၊ သစ္ပင္ပန္းပင္ စိမ္းစိမ္းစိုစိုေတြ သဘာဝ အလွတရားေတြ အားလံုး ခင္ဗ်ားတို ့ ျမင္ေတြ ့ၾကရတယ္။ ဒီေန ့လို သာယာလွပတဲ့ ေန ့မွာ ဒီလို လွပတဲ့ ရႈခင္းေတြ ခင္ဗ်ားတို ့ ျမင္ေနရခ်ိန္ ကြ်န္ေတာ့္မွာေတာ့ ဘာမွ မျမင္ရဘူး ျဖစ္ေနပါတယ္ေပါ့။
ဒီပံုျပင္ေလးကို ဖက္ၾကည့္ျပီး ခံစားမိတာေလးေတြက -
၁။ ေလာက အလွတရား ( လွပတဲ့ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ခံစားၾကည့္ရႈရျခင္းနဲ ့ ဒီလို ရႈျမင္ကြင္းေတြ ျမင္ေတြ ့ခံစားခြင့္ ေပးခဲ့တဲ့ အလႅာဟ္ရဲ ့ ေက်းဇူးတရားေတြကို ရွကြရ္ လုပ္ပါ။)
၂။ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား ( ကိုယ့္အတြက္ အျမဲတမ္း ေန ့တုိင္း ျမင္ေန ၾကားေနရတဲ့ အရုပ္ေတြ၊ အသံေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ လံုးဝ မျမင္ႏုိင္၊ မၾကားႏိုင္တဲ့ သူေတြ ရွိေနပါလား။ ပင္လယ္ျပင္ကေန ကမ္းစပ္ဆီကို တရိပ္ရိပ္တက္လာတဲ့ ေရလႈိင္းေတြရဲ ့ အလွတရားမ်ဳိးကို လူအခ်ဳိ ့အတြက္ ပင္လယ္ေသာင္စပ္မွာ ကိုယ္တုိင္ ေရာက္ေနသည့္တုိင္ေအာင္ မျမင္ေတြ ့ႏုိင္တဲ့ လူေတြ လည္း ရွိေနပါလား။ သူတို ့လည္း ကိုယ့္လို ျမင္ခ်င္ ေတြ ့ခ်င္မွာပဲ ဆိုတဲ့ ကိုယ္ခ်င္းစာ စိတ္ေလးေတြ ရရွိေစတယ္။)
၃။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ေက်းဇူးတရား မ်ားကို သိရွိ နားလည္လာေစတယ္။ အျမင္အာရံု ရရွိေကာင္းမြန္ေနျခင္းဟာ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏ ၾကီးမားေသာ ခ်ီးေျမာက္ျခင္း သို ့မဟုတ္ ေက်းဇူးေတာ္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ကြ်န္ေတာ္တို ့မွာ အျမင္အာရံုေတြ ဆံုးရႈံးသြားခဲ့လွ်င္ အေမွာင္ထဲ၌ ရပ္ေနရသူလို၊ လမ္းေလွ်ာက္ေနရသူလို တစ္ခုခုကို ၾကည့္ဖို ့၊ တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာ သြားဖို ့ မျမင္ႏုိင္သည့္အတြက္ တိုးမိ၊ တိုက္မိျဖစ္ကာ လဲက်ေနဖို ့သာ ရွိသည္။ အျဖဴဆိုတာမသိ၊ အနီဆိုတာ မသိ မျမင္ရသည့္ အျဖစ္မ်ဳိး မၾကံဳရပဲ ဒြႏၷယာမွာရွိတဲ့ အရာဝတၳဳမ်ား၊ အပင္၊ တိရစာၦန္၊ ေက်းငွက္ စသည္မ်ားကို ေကာင္းမြန္စြာ ျမင္ေတြ ့ နားလည္ခြင့္ ရေနျခင္းအေပၚ ဖန္ဆင္းရွင္ အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္အား မ်ားစြာ ရွကြရ္လုပ္ ေက်းဇူးတင္ရမည္ျဖစ္ေပသတည္း။
